Χωματερές ηλεκτρονικών στην Κίνα
Την τελευταία δεκαετία , στην Κίνα και ιδιαίτερα στην επαρχία της Καντόνας, πάνω από πενήντα μικρές πόλεις έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους ηλεκτρονικών, μέρος όπου ανακυκλώνουν τα σκουπίδια τους, πλαστικά και e-waste, η Ευρώπη, η Αμερική, η Αυστραλία, η Κορέα, η Ιαπωνία.
Οι περισσότερες από αυτές τις χωματερές ηλεκτρονικών βρίσκονται στις όχθες του ποταμού Ζου Ζιάνγκ, του Μαργαριταρένιου Ποταμού. Τα ανακυκλώσιμα υλικά (χρυσός, πλαστικό, σίδερο κ.α.), στην πορεία διοχετεύονται στα εργοστάσια της Κίνας, και μετατρέπονται ξανά σε προϊόντα. Οι τεχνολογικά εξελιγμένες χώρες, επιλέγουν την Κίνα για τα φθηνά εργατικά της χέρια και τα ελαστικά της μέτρα για την περιβαλλοντική προστασία.
Η "βιομηχανία" της ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων, εμφανίστηκε πρώτη φορά στην Γκουιγιού το 1995, προσελκύοντας 200.000 εργάτες από τις αγροτικές επαρχίες της Κίνας. Υπολογίζεται ότι πάνω από 200.000 εργάτες απασχολούνται σήμερα στη βιομηχανία αυτή. Στην περιοχή λειτουργούν πάνω από 5.500 επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ηλεκτρονικών αποβλήτων υπό το καθεστώς της παντελούς απουσίας ελέγχων.
Στην Πανγιού οι εταιρίες ανακύκλωσης είναι μεγαλύτερες επιχειρήσεις από ότι στην Γκουιγιού. Τα παντζούρια των εταιριών είναι κατεβασμένα. Όλα είναι πιο «κρυφά». Εδώ καταλήγουν συνήθως οι οθόνες των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Γενικότερα όσο πλησιάζει κανείς στις μεγαλουπόλεις το θέμα του e-waste είναι όλο και πιο ευαίσθητο. Oι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων στην Πανγιού, ισχυρίζονται ότι εδώ ανακυκλώνονται μόνο τα ηλεκτρονικά απόβλητα που προέρχονται από την ίδια την Κίνα, πράγμα που είναι νόμιμο.
Aπό το 1990 ο αριθμός των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Κίνα αυξήθηκε δραματικά. Υπολογίζεται ότι εκατόν πενήντα εκατομμύρια τηλεοράσεις, συσκευές πλυντηρίων, ψυγεία και ηλεκτρονικοί υπολογιστές, αποσύρονται κάθε χρόνο στην Κίνα. Όπως μας ανέφερε ένα στέλεχος επιχειρήσεων "ηλεκτρονικά απόβλητα ανακυκλώνονται και στις παρυφές των μεγάλων πόλεων της Κίνας, όπως της Σαγκάης και του Πεκίνου. Στο Πεκίνο, επιπλέον, η περιοχή ανακύκλωσης e-waste είναι κινούμενη. Κάθε φορά που έρχεται η αστυνομία τα κέντρα ανακύκλωσης μεταφέρονται μερικές γειτονιές παραπέρα...".
Οι περισσότερες από αυτές τις χωματερές ηλεκτρονικών βρίσκονται στις όχθες του ποταμού Ζου Ζιάνγκ, του Μαργαριταρένιου Ποταμού. Τα ανακυκλώσιμα υλικά (χρυσός, πλαστικό, σίδερο κ.α.), στην πορεία διοχετεύονται στα εργοστάσια της Κίνας, και μετατρέπονται ξανά σε προϊόντα. Οι τεχνολογικά εξελιγμένες χώρες, επιλέγουν την Κίνα για τα φθηνά εργατικά της χέρια και τα ελαστικά της μέτρα για την περιβαλλοντική προστασία.
Η "βιομηχανία" της ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων, εμφανίστηκε πρώτη φορά στην Γκουιγιού το 1995, προσελκύοντας 200.000 εργάτες από τις αγροτικές επαρχίες της Κίνας. Υπολογίζεται ότι πάνω από 200.000 εργάτες απασχολούνται σήμερα στη βιομηχανία αυτή. Στην περιοχή λειτουργούν πάνω από 5.500 επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ηλεκτρονικών αποβλήτων υπό το καθεστώς της παντελούς απουσίας ελέγχων.
Στην Πανγιού οι εταιρίες ανακύκλωσης είναι μεγαλύτερες επιχειρήσεις από ότι στην Γκουιγιού. Τα παντζούρια των εταιριών είναι κατεβασμένα. Όλα είναι πιο «κρυφά». Εδώ καταλήγουν συνήθως οι οθόνες των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Γενικότερα όσο πλησιάζει κανείς στις μεγαλουπόλεις το θέμα του e-waste είναι όλο και πιο ευαίσθητο. Oι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων στην Πανγιού, ισχυρίζονται ότι εδώ ανακυκλώνονται μόνο τα ηλεκτρονικά απόβλητα που προέρχονται από την ίδια την Κίνα, πράγμα που είναι νόμιμο.
Aπό το 1990 ο αριθμός των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Κίνα αυξήθηκε δραματικά. Υπολογίζεται ότι εκατόν πενήντα εκατομμύρια τηλεοράσεις, συσκευές πλυντηρίων, ψυγεία και ηλεκτρονικοί υπολογιστές, αποσύρονται κάθε χρόνο στην Κίνα. Όπως μας ανέφερε ένα στέλεχος επιχειρήσεων "ηλεκτρονικά απόβλητα ανακυκλώνονται και στις παρυφές των μεγάλων πόλεων της Κίνας, όπως της Σαγκάης και του Πεκίνου. Στο Πεκίνο, επιπλέον, η περιοχή ανακύκλωσης e-waste είναι κινούμενη. Κάθε φορά που έρχεται η αστυνομία τα κέντρα ανακύκλωσης μεταφέρονται μερικές γειτονιές παραπέρα...".
Η Αφρική είναι πιο γνωστή ως η «χωματερή» για τα ηλεκτρονικά απορρίματα των
ανεπτυγμένων χωρών.
Πρόσφατη έρευνα του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) το επιβεβαιώνει και τονίζει πως η «μαύρη ήπειρος» αναμένεται να ξεπεράσει την Ευρώπη στην ποσότητα ηλεκτρονικών σκουπιδιών που παράγονται σε διάστημα πέντε ετών. Μόλις το ένα τρίτο των ειδών αυτών ανακυκλώνεται στη χώρα που χρησιμοποιείται, λένε οι ερευνητές. Το μεγαλύτερο μέρος πηγαίνει σε χώρους υγειονομικής ταφής. Όμως, χιλιάδες είναι οι τόνοι των ηλεκτρονικών απορριμάτων που εξάγονται σε φτωχότερες χώρες της Αφρικής, όπου τα μεταχειρισμένα εξαρτήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και τα ανακυκλωμένα μέταλλα είναι προσοδοφόρα προϊόντα.
Η μελέτη του ΟΗΕ επισημαίνει ότι περίπου 220.000 τόνοι με e-σκουπίδια στάλθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Δυτική Αφρική το 2009. Αναφέρει επίσης χαρακτηριστικά ότι περίπου το 85% των κιβωτίων που φθάνουν στη Γκάνα με τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά προϊόντα προέρχονταν από την Ευρώπη και το 4% από την Ασία. Μάλιστα, στην ίδια περιοχή, το 30% των εισαγωγών των μεταχειρισμένων προϊόντων ήταν άχρηστο, καταρρίπτοντας το επιχείρημα ότι αρκετά ηλεκτρικά είδη μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν.
Τον Αύγουστο του 2011, η Europol προειδοποίησε ότι στην Ευρώπη συνηθίζουν να πετούν τα ηλεκτρονικα σκουπίδια τους παράνομα, σε εγκαταλελειμμένα ορυχεία και λατομεία, ενώ έχουν αυξηθεί οι εξαγωγές προς την Αφρική από τα λιμάνια της Ιταλίας και της βόρειας Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή, σε πολλές περιοχές της Αφρικής είναι συχνό το φαινόμενο της «επαναχρησιμοποίησης» των μεταχειρισμένων ηλεκτρονικών υπολογιστών και άλλων ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, καθώς εκεί τα περιβαλλοντικά πρότυπα είναι πολύ χαμηλότερα από ό,τι στην Ευρώπη ή δεν εφαρμόζονται σωστά. Οι εισαγωγές από την Ευρώπη είχαν αύξηση κατά την τελευταία δεκαετία, αλλά μειώθηκαν το 2009, στις αρχές της οικονομικής ύφεσης, δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του ΟΗΕ.
Ο Manhart προειδοποιεί πως τέτοια φαινόμενα επιφέρουν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, ενώ πρακτικές όπως η καύση ηλεκτρονικών καλωδίων, ώστε να εξαχθεί ο χαλκός και ύστερα να πωληθεί έχουν σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το UNEP επισημαίνει ότι ακόμα και οι οθόνες υπολογιστών περιέχουν τοξίνες ή ρύπους που μπορεί να ενέχουν κινδύνους για την υγεία και υποβαθμίζουν την ποιότητα του αέρα και του νερού. Μερικοί από τους πιο επικίνδυνους ρύπους που προέρχονται από τα e-σκουπίδια είναι ο μόλυβδος, ο υδράργυρος και διάφορες ενδοκρινικές ουσίες, όπως τα επιβραδυντικά πυράκτωσης.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη ανησυχία των αρμοδιών αρχών είναι πως πολλοί από όσους εργάζονται σε χωματερές με παλιοσίδερα και ηλεκτρονικά σκουπίδια στην Αφρική είναι παιδιά, μερικά μάλιστα ηλικίας μόλις πέντε ετών.
http://www.asante.gr/component/content/article/2-asante/1666-2012-03-22-06-42-20.html
Η μελέτη του ΟΗΕ επισημαίνει ότι περίπου 220.000 τόνοι με e-σκουπίδια στάλθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Δυτική Αφρική το 2009. Αναφέρει επίσης χαρακτηριστικά ότι περίπου το 85% των κιβωτίων που φθάνουν στη Γκάνα με τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά προϊόντα προέρχονταν από την Ευρώπη και το 4% από την Ασία. Μάλιστα, στην ίδια περιοχή, το 30% των εισαγωγών των μεταχειρισμένων προϊόντων ήταν άχρηστο, καταρρίπτοντας το επιχείρημα ότι αρκετά ηλεκτρικά είδη μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν.
Τον Αύγουστο του 2011, η Europol προειδοποίησε ότι στην Ευρώπη συνηθίζουν να πετούν τα ηλεκτρονικα σκουπίδια τους παράνομα, σε εγκαταλελειμμένα ορυχεία και λατομεία, ενώ έχουν αυξηθεί οι εξαγωγές προς την Αφρική από τα λιμάνια της Ιταλίας και της βόρειας Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή, σε πολλές περιοχές της Αφρικής είναι συχνό το φαινόμενο της «επαναχρησιμοποίησης» των μεταχειρισμένων ηλεκτρονικών υπολογιστών και άλλων ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, καθώς εκεί τα περιβαλλοντικά πρότυπα είναι πολύ χαμηλότερα από ό,τι στην Ευρώπη ή δεν εφαρμόζονται σωστά. Οι εισαγωγές από την Ευρώπη είχαν αύξηση κατά την τελευταία δεκαετία, αλλά μειώθηκαν το 2009, στις αρχές της οικονομικής ύφεσης, δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του ΟΗΕ.
Ο Manhart προειδοποιεί πως τέτοια φαινόμενα επιφέρουν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, ενώ πρακτικές όπως η καύση ηλεκτρονικών καλωδίων, ώστε να εξαχθεί ο χαλκός και ύστερα να πωληθεί έχουν σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το UNEP επισημαίνει ότι ακόμα και οι οθόνες υπολογιστών περιέχουν τοξίνες ή ρύπους που μπορεί να ενέχουν κινδύνους για την υγεία και υποβαθμίζουν την ποιότητα του αέρα και του νερού. Μερικοί από τους πιο επικίνδυνους ρύπους που προέρχονται από τα e-σκουπίδια είναι ο μόλυβδος, ο υδράργυρος και διάφορες ενδοκρινικές ουσίες, όπως τα επιβραδυντικά πυράκτωσης.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη ανησυχία των αρμοδιών αρχών είναι πως πολλοί από όσους εργάζονται σε χωματερές με παλιοσίδερα και ηλεκτρονικά σκουπίδια στην Αφρική είναι παιδιά, μερικά μάλιστα ηλικίας μόλις πέντε ετών.
http://www.asante.gr/component/content/article/2-asante/1666-2012-03-22-06-42-20.html